(ofiara całopalna)

См. также в других словарях:

• ofiara — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. ofierze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}rel. {{/stl 8}}{{stl 7}} przedmiot lub istota żywa dawana Bogu, bogom, duchom lub innym mocom w celu przebłagania lub uwielbienia ich;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ofiara — ż IV, CMs. ofierze; lm D. ofiaraar 1. «darowanie, złożenie czegoś na jakiś cel; to, co się komuś daje, ofiarowuje; dar» Ofiary na biednych. Zbierać, składać ofiary. □ Niemiła księdzu ofiara, chodź cielę do obory (do domu). 2. «poświęcenie,… …   Słownik języka polskiego

• całopalenie — n I; lm D. całopalenieeń «składanie ofiary, najczęściej ze zwierząt, całkowicie spalanej na ołtarzu, praktykowane zwłaszcza w starożytności przez żydów; ofiara całopalna» Złożyć bogom całopalenie. Oddać zwierzę na całopalenie …   Słownik języka polskiego

• całopalny — 1. «używany na całopalenie» Ofiara całopalna. 2. «służący do całopaleń» Ołtarz całopalny. Stos całopalny …   Słownik języka polskiego

• całopalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się do całopalenia w zn. 1. – ofiary : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ofiara całopalna. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień